Czy wiesz, że poprzez swoją modlitwę codzienną możesz uratować przed zagładą zagrożone aborcją dziecko przebywające w matczynym łonie, a tym samym przyczynić się do budowania cywilizacji życia? Można to uczynić podejmując Duchową Adopcję Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą. Duchowa adopcja ma formę modlitwy odmawianej codziennie przez 9 miesięcy, a rozpoczyna się ją od złożenia uroczystego przyrzeczenia. Poniżej opis - w formie pytań i odpowiedzi - jak można podjąć duchową adopcję, aby ocalić przed śmiercią na skutek aborcji jedno małe bezbronne życie.
Duchowa adopcja dziecka poczętego jest modlitwą, poprzez którą możesz uratować jedno dziecko zagrożone aborcją. Przez 9 miesięcy codziennie modlisz się o uratowanie życia jednego dziecka poczętego, którego życie jest zagrożone przez aborcję.
Modlitwa ta składa się z dwóch części: jednej dziesiątki Różańca oraz krótkiej modlitwy "Panie Jezu ...". Modlitwę tę należy odmawiać codziennie przez 9 miesięcy.
"Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem Świętego Józefa, "Człowieka Zawierzenia", który opiekował się Tobą, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i które duchowo adoptowałem. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen." źródło: www.duchowaadopcja.info
Duchową adopcję zaczynamy od złożenia uroczystego przyrzeczenia. Najlepiej uczynić to w jakąś uroczystość Maryjną, np. 25 marca - Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 15 sierpnia - Wniebowzięcie NMP, 8 grudnia - Niepokalane Poczęcie; ale można rozpocząć też w inny dzień. Duchową adopcję można rozpocząć, składając ślubowanie podczas Mszy (np. po uroczystej sumie odpustowej 15 sierpnia na Jasnej Górze zwykle co roku jest składane przyrzeczenie rozpoczynające duchową adopcję, i kto chce może wtedy takie przyrzeczenie złożyć i tym samym rozpocząć duchową adopcję); ale można też rozpocząć duchową adopcję składając przyrzeczenie prywatnie, najlepiej przed krzyżem lub obrazem Matki Bożej lub Pana Jezusa. Wskazane jest aby, do rozpoczęcia duchowej adopcji odpowiednio się przygotować, np. przez rekolekcje. Do przyrzeczenia można dołączyć jedno dobrowolne postanowienie - aczkolwiek, jak sama nazwa wskazuje postanowienie jest dobrowolne i nie jest obowiązkowym jego dołączanie; choć jeśli się zobowiążemy do postanowienia, to powinniśmy je wypełnić.
Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony/a pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, Ja, (Imię i Nazwisko), (data urodzenia) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia (...) biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy, każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Postanawiam: odmawiać codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego, codziennie ofiarować jeden dziesiątek różańca, podjąć postanowienie: (...) (krótki opis postanowienia) (miejscowość i data) (podpis) źródło: www.duchowaadopcja.info
Tak, każdy może przystąpić do odmawiania duchowej adopcji. Dzieci powinny przystąpić do duchowej adopcji i odmawiać modlitwę pod opieką rodziców.
Nie jest to konieczne. Aczkolwiek wiadomo, że łaska Boża jest jak najbardziej wskazana dla naszego dobra - abyśmy mogli dostąpić zbawienia i życia wiecznego.
Tak objawia się Wszechmoc Boża - to od Boga wszystko zależy i w mocy Boga jest uratować to dziecko zagrożone zagładą. Wystarczy, iż będziemy współpracować z jego łaską, a poprzez naszą modlitwę, umocnią się za sprawą łaski Bożej rodzice dziecka i ocalą je. Otóż Bóg we wszystkim współdziała dla naszego dobra. Wystarczy, abyśmy my też chcieli z nim współpracować w naprawianiu i ulepszaniu świata. Modlitwa ta nie zajmuje dużo czasu. A, że od modlitwy może dużo zależeć wyraził to już św. Ignacy Loyola, który powiedział: "Rób wszystko tak, jakby wszystko zależało od ciebie, a módl się tak, jakby wszystko zależało od Boga."
Otóż, niestety nie można. Każda osoba, która podjęła się duchowej adopcji, modli się tylko za jedno dziecko; a po 9 miesiącach, po zakończeniu jednej duchowej adopcji można podjąć kolejną duchową adopcję.
Nie należy się zamartwiać z tego powodu; po prostu następnego dnia kontynuujemy modlitwę - nie musimy nadrabiać poprzez dwukrotne jej odmawianie. Człowiek jest słaby, czasami się zdarza, ze czegoś zapomni
Moim zdaniem, należy, niestety się z tego wyspowiadać. Aczkolwiek, jeśli przerwa nie trwa długo (np. tylko jeden dzień), powinniśmy kontynuować duchową adopcję.
Myślę, że warto podjąć modlitwę duchowej adopcji. Możemy przez nią wnieść swój ważny wkład w rozwój ruchu obrony życia, ale przede wszystkim przyczynić się do uratowania życia ludzkiego - bezbronnego i całkowicie polegającego na siłach innych osób, a przede wszystkim na Bogu, bo to przecież w Nim poruszamy się i jesteśmy i wszystko od Niego zależy. Bóg chce włączyć nas w swój plan zbawiania nas i świata. W tej modlitwie może połączyć się Jego łaska z naszą dobrą wolą. Modlitwa ta, nie tylko ratuje życie bezbronnego nienarodzonego jeszcze dziecka, ale również przyczynia się do naszego wzrostu duchowego i tym samym przemienia również nasze życie. Dlatego uważam, że warto spróbować podjąć się odmawiania tej miłej Bogu modlitwy.